Dynamiczny rozwój przemysłu metalurgicznego na świecie zmusza naukowców i inżynierów do opracowywania nowych metod łączenia ze sobą metali i stopów. Nadrzędnym celem jest pozyskanie materiałów o jeszcze lepszych parametrach i właściwościach, takich jak wyższa wytrzymałość, twardość, trwałość czy przewodnictwo. Wraz z postępem technologicznym i rosnącymi wymaganiami rynku, konieczne jest wprowadzenie bardziej efektywnych i ekonomicznych metod spajania, które zapewnią konkurencyjność i obniżą koszty produkcji.
Jedną z takich nowoczesnych technik łączenia metali i stopów jest zgrzewanie wybuchowe.
Zgrzewanie wybuchowe to metoda spajania metali, polegająca na wykorzystaniu procesu dynamicznego docisku łączonych powierzchni za pomocą energii wyzwalanej wskutek detonacji materiału wybuchowego.
Paliwo chemiczne w stanie stałym np. sznur detonacyjny, na skutek eksplozji wytwarza gazy o bardzo wysokim ciśnieniu i temperaturze, jednocześnie ściskając i zgrzewając łączone elementy. Podczas trwającej kilka mikrosekund detonacji wytworzone zostaje ciśnienie o wartości kilkudziesięciu tysięcy atmosfer, wskutek czego scalane metale znajdują się w stanie fizycznym, do którego nie odnoszą się klasyczne prawa mechaniki wiążące odkształcenie z występowaniem naprężeń.
W wyniku gwałtownego zetknięcia się elementów, następuje ich zespolenie i przesunięcie, które tworzą połączenie z charakterystyczną pofalowaną powierzchnią zgrzeiny.
Aby uzyskać odpowiednie połączenia metodą zgrzewania wybuchowego, kluczowe są:
Uzyskane za pomocą metody zgrzewania wybuchem połączenia charakteryzują się bardzo dobrymi właściwościami mechanicznymi i przewodnością elektryczną. Ich trwałość i właściwości elektro-mechaniczne nie pogarszają się w trakcie eksploatacji. Wpływa to dodatnio na obniżenie kosztów związanych z częstymi kontrolami i remontami.
Metoda pozwala także na skuteczne i trwałe zespolenie metali z szeregu elektrochemicznego usytuowanych daleko od siebie np. miedź i aluminium nie powodując korozji metalu mniej szlachetnego. Stosowana jest także przy łączeniu niespawalnych ze sobą metali, np. połączenia stali z aluminium, ołowiem, niklem itp. Możliwe jest też łączenie tak pasywnych metali jak tytan.
Wyróżniamy kilka metod wykorzystywanych przy zgrzewaniu wybuchowym:
Jedna z nich polega na pośrednim działaniu detonacji ładunku wybuchowego na łączone elementy. W tym przypadku ładunek wybuchowy usytuowany jest z dala od łączonych elementów, a energia konieczna do uzyskania połączenia jest przenoszona z miejsca detonacji do miejsca połączenia przez wodę lub odpowiedni mechanizm.
Inną praktyką jest bezpośrednie działanie detonacji ładunku wybuchowego na łączone elementy; w tym przypadku ciśnienie gazów powstałych przy detonacji materiału wybuchowego oddziałuje bezpośrednio na łączone elementy, ponieważ materiał wybuchowy złożony jest bezpośrednio na ich powierzchni.
Wykorzystanie zgrzewania wybuchowego ma znaczenie podczas takich procesów, jak:
Zgrzewanie wybuchowe przynosi szereg istotnych korzyści w procesie łączenia metali i stopów. Do najważniejszych z nich należą:
Niewątpliwą korzyścią jaką daje zgrzewanie wybuchowe, szczególnie w tak dynamicznie rozwiniętym środowisku przemysłowym jest zastosowanie tej metody w różnych branżach, m.in: przemysłowych, takich jak automotive, lotnictwo, energetyka czy produkcja sprzętu elektronicznego. Może być też stosowana do łączenia różnych komponentów, takich jak rury, płytki czy elementy konstrukcyjne, tym samym otwierając nowe możliwości technologiczne i projektowe w tych sektorach.