Spawanie łukiem krytym, czyli metoda saw – na czym polega?

Spawanie 121 łukiem krytym to jedna z metod spawalniczych, która znajduje dość szerokie zastosowanie. Tym sposobem można spawać ze sobą grubsze i cieńsze materiały, dlatego metodę tę uznaje się za dość uniwersalną. Na czym dokładnie polega ten proces i gdzie konkretnie znajduje on zastosowanie?

Spawanie łukiem krytym pod topnikiem

Spawanie łukiem krytym to inaczej metoda SAW, z ang. ang. submerged arc welding. Ta metoda spawalnicza polega na łączeniu ze sobą dwóch części danego materiału przy użyciu druta spawalniczego oraz stapianie go pod warstwą topnika. Topnik ma za zadanie utrzymać ciepło w nowo powstałej spoinie oraz osłonić jeziorko przed zanieczyszczeniami, a ostatecznie także przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Topnik jest w tym przypadku niczym innym jak gruboziarnistym proszkiem. Ostatecznie topnik tworzy ochronną warstwę dla spoiny.

Metoda ta jest bardzo uniwersalna, o czym już wspomniano. Spawanie pod topnikiem można zastosować do materiałów o grubości od 2 mm wzwyż. Metoda SAW może być ponadto stosowana do wszelkich rodzajów stali – tych nisko- jak i wysokostopowych. Metoda ta wygląda w skrócie tak, iż łuk spawalniczy jest w jej przypadku całkowicie niewidoczny – jest on całkowicie przykryty warstwą ziarnistego topnika i stąd nazwa – spawanie łukiem krytym pod topnikiem.

Spawanie łukiem krytym – parametry

By spawanie łukiem krytym było skuteczne, metoda ta musi być wykonana w oparciu o założone, odpowiednie parametry. Łuk, który ulega stapianiu w metodzie SAW może być łukiem stałonapięciowym (CV) lub też opierać się na stałoprądowej (CC) metodzie pracy. Łuk stałonapięciowy stosuje się w przypadku użycia drutu o małej średnicy. Metoda ta zapewnia stały współczynnik nanoszenia, dobrą stabilność łuku oraz reaktywność.

Do drutów o dużych średnicach stosuje się zaś metodę stałoprądową CC. Dzięki niej zapewniona jest stała głębokość wtopienia. Spawanie łukiem krytym odbywa się zazwyczaj przy użyciu pojedynczego drutu elektrodowego o średnicy do 6mm. Podstawowe i uniwersalne parametry dla tej metody spawalniczej to natężenie prądu do 1200A oraz prędkość spawania w granicach – 0,4 – 1m/min.

Kiedy stosuje się metodę spawalniczą SAW?

Spawanie łukiem krytym ma sporo zalet i stosuje się tę metodę w kilku konkretnych sytuacjach. Spawanie SAW jest niezastąpione w przypadku spawania stali niskowęglowych, stali wysokostopowych oraz niskostopowych. W przypadku spawania tytanu, aluminium, niklu i ich stopów metody spawania SAW używa się znacznie rzadziej, choć nie jest to niemożliwe.

Główną zaletą tej metody spawalniczej jest wysoka wydajność procesu spawania oraz wysoka jakość powstałych w tym procesie spoin. Metoda SAW gwarantuje małą ilość emitowanych gazów. Dzięki spawaniu łukiem krytym pod topnikiem można uzyskać duże prędkości spawania oraz uniknąć wszelkich rozprysków. Spoina jest gładka i wygląda estetycznie. Tego typu metoda spawalnicza jest najbardziej opłacalna w przypadku spawania grubszych blach oraz konieczności wykonania długich spoin. Metoda SAW może być wykorzystana do drobniejszych prac, ale stosuje się ją także na szeroką skalę – głównie w przemyśle stoczniowym, kolejowym, często również podczas budowy elektrowni wiatrowych.

Jedną z wad tego typu spawania jest to, iż nie można go podejrzeć – łuk jest kryty, a więc nie widać powstającej spoiny. Metoda SAW nie jest także możliwa do zastosowania w każdej pozycji, co też ogranicza możliwość jej użycia. Spawać metodą tą można w pozycjach podolnej, nabocznej, czasami naściennej – w ten sposób wykonać można spoiny czołowe oraz pachwinowe. Pewnymi utrudnieniami jest także to, że topnik wymaga usunięcia oraz wysuszenia. Za wadę metody SAW można także uznać spory koszt urządzeń spawalniczych, które umożliwiają jej wykonanie.

W Metikam pracujemy na różnych metodach spawalniczych, dobierając je optymalnie do danego procesu. Zachęcamy do kontaktu, by wspólnie ustalić optymalny proces dedykowany danemu zleceniu.